بررسی رابطه همدلی کارکنان و بهبود عملکرد نیروی انسانی در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران

این تحقیق در راستای بررسی رابطه همدلی کارکنان و بهبود عملکرد نیروی انسانی در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران انجام شده است. روش تحقیق به کار گرفته شده در این پژوهش از نظر  هدف کاربردی، از نظر نوع داده‌ها کمی  و از نظر نحوه گردآوری داده‌ها، توصیفی و تحلیلی است. جامعه آماری در این پژوهش کارکنان سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران می‌باشند. جمعیت این سازمان بر اساس سرشماری سال ۱۳۹7 تعداد 1500 نفر می‌باشد. از جامعه آماری مذکور با توجه به ضوابط نمونه‌گیری (بر اساس شیوة نمونه‌گیری مندرج در جدول مورگان) تعداد 306 نفر به‌عنوان نمونه تحقیق انتخاب شده‌اند. در مرحله بعد بر اساس مدل مفهومی پژوهش، سؤالات و فرضیه‌های پژوهش، با استفاده از پرسش‌نامه محقق ساخته، گویه‌های مستخرج در نمونه آماری تحقیق مورد پرسش قرار گرفته است. در بخش آمار توصیفی، توصیف داده‌ها در دو بخش متغیرهای زمینه‌ای و متغیرهای اصلی ارائه گردیده و در بخش آمار استنباطی، جهت بررسی فرضیه‌های تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون (پارامتری) و اسپیرمن (ناپارامتری) استفاده شده است. با توجه به مثبت‌بودن علامت ضریب رگرسیونی می‌توان گفت همدلی کارکنان بر بهبود عملکرد نیروی انسانی در سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران تأثیر مثبت دارد. همچنین با توجه به نتـایج به دست آمده، میانگین متغیرهای دیدگاه‌گیری (17/4)، توجه به همدلی (58/3)، پریشانی شخصی (22/4)، همدلی خیالی (93/3)، همدلی کارکنان (97/3) می‌باشد.